Yıllar önce unutup kapattığım
Dolabın anahtarını bulmuşsun
Çile dolu sayfalarım açıp,
Okudukça kafayı da bozmuşsun.
Sevdiğim, gözyaşını damlatmışsın
Sanki şiirlerimi ağlatmışsın.
Maziden kalan neyim varsa silip;
Kimini yırtıp; kimini yakmışsın.
Ellerini şakağına koymuşsun,
Ağlarken hep gözlerin ovmuşsun,
Denize dönmüş bütün sayfalarım,
Kendini hıçkırıklara boğmuşsun.
Şiirlerimin sırrını çözmüşsün
Çizdiğim o resimleri görmüşsün
Ağlamış, o gülen hatıralarım
Nefretini sayfalara gömmüşsün.
Sarışınların saçların yolmuşsun
Mavişlerin gözlerin oymuşsun;
Çirkinleri bir kenara koymuşsun
Kumrallardan tek tek hesap sormuşsun.
11.06.2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder