Bahar, yaz demez hep eser burası
Güzde kış olur, buz keser burası
Günde dört mevsim yaşar burası
YURDUN canı, SEYİTÖMER burası.
Çalışanın teni kömür karası
Herkesin gözünde işçi parası
Bölge esnafının dolar kasası
ŞEHRİN ekmek kapısı burası.
Dört yanında açık kömür havzası
Makinelere zor gelmez kazması
Kömürle tüter termiğin bacası
YURDUN canı, SEYİTÖMER burası.
Suyun içtim, yedim ekmek aşını
Yıllarca bekledim kara taşını
Burada harcadım o genç yaşımı
Ömürün tükendiği yer burası.
Kül yutar is tutar işçi-memuru
Aş ekmektir külü tozu çamuru
SEYİTÖMER KÜTAHYA’nın gururu
YURDU ısıtan-ışıtan burası.
Umut olmuş köylüye bu bölgede
El sanıyor çalışanlar gölgede
Değişir havası sabah öğle de
Terin kan-kan aktığı yer burası.
İnsanlığın, kömürü ilk yaktığı
Seyitömer Efendinin yattığı
KÜTAHYA’nın, kalbinin tam attığı
YURDUN CANI, SEYİTÖMER burası.
16.11.2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder