ÇANAKKALE’M

ANADOLU’mu tarlada keklik görürler

Denizden karadan üstümüze yürürler

Vurdukça Mehmet’im itler gibi ürürler

Düşmanlara geçit vermedi ÇANAKKALE’m.

Dünyayı yenmişler sıra bize gelmişti

Oysaki FATİH’im onlara ders vermişti

Mehmet’im domuz gibi leşlerini sermişti

Haçlıya geçit vermedi ÇANAKKALE’m.

Avrupalılara göre TÜRKLER barbardı

Oysaki onlar mahluktan canavardı

Vurdukça Mehmet’im ulusun göğsü kabardı

Düşmanlara geçit vermedi ÇANAKKALE’m.

Makineli tüfeklere karşı mavzerle

Yüzlerce düşmana karşı bir manga erle

Akıl birleşince cesaret ve hünerle

Düşmanlara geçit vermedi ÇANAKKALE’m.

Tarihten beri kuyruk acıları vardı

Hedeflerinde güzel İSTANBUL’um vardı

Hevesleri yine kursaklarında kaldı

Süngüyle geçit vermedi ÇANAKKALE’m.

TÜRKÜN gücüyle iman gücümüz birleşti

Kahraman SEYİT ONBAŞI birden devleşti

Tonluk mermi ALLAH deyince hafifleşti

Kaç… gemiyi dibe indirdi ÇANAKKALE’m.

Onlar TÜRKLERE “Hasta Adam” diyorlardı

Bir destan nasıl yazılır bilmiyorlardı

Vurdukça Mehmet’im hayvani inliyorlardı

Onlar MUSTAFA KEMAL’i bilmiyorlardı

Öğretti… bedeli ödetti ÇANAKKALE’m.

                                               11.05.2007